Great Sphinx of Giza

The Great Sphinx of Giza (Arabic: أبو الهول‎ Abū al-Haul, English: The Terrifying One; literally: Father of Dread), commonly referred to as the Sphinx, is a limestone statue of a reclining or couchant sphinx (a mythical creaturewith a lion's body and a human head) that stands on the Giza Plateau on the west bank of the Nile in Giza, Egypt. The face of the Sphinx is generally believed to represent the face of the Pharaoh Khafra.

It is the largest monolith statue in the world, standing 73.5 metres (241 ft) long, 19.3 metres (63 ft) wide, and 20.22 m (66.34 ft) high.^[1] It is the oldest known monumental sculpture, and is commonly believed to have been built by ancient Egyptians of the Old Kingdom during the reign of the Pharaoh Khafra (c. 2558–2532 BC).

Έχει μήκος 73,5 μέτρα, πλάτος 6 και ύψος 20.22 μέτρα,  και αποτελεί αρχαιότερο  το μεγαλύτερο μονολιθικό άγαλμα στον κόσμο.  Οι Αιγυπτιολόγοι υποστηρίζουν ότι ο Φαραώ Χεφρήνος έχτισε τη Σφίγγα το 2558 - 2532 π.χ., κατά την εποχή της 4ης δυναστείας.

Σχετικά με το όνομα  που χρησιμοποιούσαν στην Αρχαία Αίγυπτο για την σφίγγα  δεν υπάρχει καμία πληροφορία. Γύρω στο 1500 π.χ, υπάρχει μία αναφορά ως as Hor-em-akht -  ο Ωρος στον Ορίζοντα.  

Αξίζει να αναφέρουμε πως ο  Ωρος ως νήπιο εμφανίζεται στην εικονογραφία, να θηλάζει καθισμένος στα γόνατα της μητέρας του. Σε όλες τις απεικονήσεις έχει το δάκτυλο στο στόμα, όπως τα μωρά. Το γεγονός ερμηνεύθηκε από του Έλληνες ως πρόσκληση σε σιγή και περίσκεψη. Τούτη η ερμηνεία έγινε αιτία να θεωρείται σε πολύ νεότερη εποχή Θεός της σιωπής.

Δεν αναφέρεται επίσης  πουθενά ο τρόπος κατασκευής ή  ο αρχικός σκοπός ανέγερσης του.  Μετά την εγκατάλειψη της Νεκρόπολης, η Σφίγγα σταδιακά θάφτηκε στην άμμο, σχεδόν ολοκληρωτικά (έως τους ώμους).

Η πρώτη καταγεγραμμένη προσπάθεια εκσκαφής της χρονολογείται το 1400 π.Χ., όταν ο νεαρός πρίγκιπας Τούθμωσης Δ' είδε όνειρο( ;) , πως  κάτω από το κεφάλι της σφίγγας υπήρχε θαμμένο και το σώμα της. Έτσι  ξέθαψε το μπροστινό μέρος της σφίγγας και  τοποθέτησε εκεί  μια γρανιτένια πλάκα, γνωστή ως η Στήλη του Ονείρου. Πάνω σε αυτήν, αναγράφεται το όνειρο που είδε ο νεαρός πρίγκιπας.

Όπως και για την μεγάλη πυραμίδα έτσι και για την Σφίγγα υπάρχουν σοβαρές αντιρρήσεις και ισχυρές ενδείξεις τόσο  από ερευνητές της λεγόμενης«απαγορευμένης αρχαιολογίας», όσο και από την «εσωτερική παράδοση», που διαφωνούν με την επίσημη χρονολόγηση της Σφίγγας, και οι οποίες κάνουν λόγο για κατασκευή  που έγινε περίπου το 10.500 π.Χ.

Αυτό βασίζεται κυρίως σε  τρεις ενδείξεις.  Πρώτη ένδειξη,  το γεγονός ότι η διάβρωση και οι φθορές  που παρατηρούνται στην σφίγγα  οφείλονται όχι στην άμμο και τον άνεμο, αλλά σε διάβρωση από νερό γεγονός που παραπέμπει σε πολύ  παλαιότερη εποχή από την επίσημη χρονολόγηση κατασκευής της σύμφωνα με τους αρχαιολόγους,  όταν τα νερά του Νείλου κυλούσαν πολύ κοντά στο χώρο της Σφίγγας.  Πιο συγκεκριμένα  υπάρχει τόσο εκτεταμένη διάβρωση από νερό με την μορφή καθέτων καναλιών, στο σώμα της, που θα μπορούσε να προκληθεί μόνο από έκθεση σε ισχυρές βροχοπτώσεις, και από μακροχρόνια παραμονή της κατασκευής κάτω από το λιμνάζοντα βρόχινα νερά στη βάση του επί χιλιάδες χρόνια.Η διάβρωση αυτή δεν  παρατηρείται στο κεφάλι της Σφίγγας.
.

Δεύτερη ένδειξη οι  αστρονομικές ευθυγραμμίσεις που υποδεικνύουν πως  η Σφίγγα είναι  προσανατολισμένη έτσι ώστε να ευθυγραμμίζεται στον ορίζοντα στο σημείο που ανέτειλε ο Ήλιος κατά την εαρινή ισημερία. Είναι εξάλλου γνωστό πως μέρος των απόκρυφων γνώσεων που διατηρούσαν τα Ιερατεία, σχετικά με την Αστρονομία, τα Μαθηματικά, την Ενέργεια και τη Γεωδαισία, τους επέτρεπε να γνωρίζουν  τους πλέον κατάλληλους ενεργειακά γεωγραφικούς τόπους για την ίδρυση ναών, οι οποίοι ήταν προσανατολισμένοι  πρός συγκεκριμένες κατευθύνσεις τόσο προς την ξηρά,  όσο και πρός τα ουράνια σώματα.

Οι γνωστοί ερευνητές Robert Bauval και Graham Hancock, που για πολλά χρόνια μελέτησαν τα μυστήρια της περιοχής της Γκίζα, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι όλα τα κτίσματα στην περιοχή, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αντιστοίχιση διαφόρων αστερισμών του ουράνιου θόλου στην Γη. Αυτές τις μαρτυρίες δυστυχώς τις αγνόησαν οι Αιγυπτιολόγοι. Σύμφωνα με αυτή την θεωρία υπάρχει «αστρικής αντιστοιχίας» των Πυραμίδων της Γκίζας με τον αστερισμό του Ωρίωνα. Σύμφωνα με τον Graham Hancock, οι τρεις μεγάλες πυραμίδες αντιστοιχούν στα τρία άστρα της ζώνης του Ωρίωνα όπως αυτός ήταν το 10.500 πΧ. 

Η Σφίγγα είναι ένα μνημείο με  σώμα λιονταριού  και όπως λένε, με λιονταρίσιο ή γυναικείο αρχικά κεφάλι. Σχετικά με το κεφάλι της Σφίγγας, κάποιος θρύλος λέει, ότι ο Φαραώ Τούθμωσις ο 4ος έδωσε εντολή να σκαλίσουν το κεφάλι του στη θέση του αρχικού λιονταρίσιου κεφαλιού του μνημείου. Ήθελε με τον τρόπο αυτό να περάσει στην αθανασία. Πράγματι, το κεφάλι της Σφίγγας είναι ασυνήθιστα μικρό σε σχέση με το σώμα της και αυτό είναι κάτι που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πιθανώς το κεφάλι να ξανασκαλίστηκε πάνω σε κάποιο άλλο αρχικό.

Το 1994, ανακαλύφθηκε κάτω από το άγαλμα ένας μυστηριώδης διάδρομος. Ξεκινά από την ουρά, εισέρχεται για πέντε μέτρα μέσα στο άγαλμα και μετά σχηματίζει απότομα ορθή γωνία, καταλήγοντας σε ένα «τυφλό» σημείο. Ο διάδρομος ανακαλύφθηκε  το 1926, αλλά μετά η ύπαρξή του ξεχάστηκε. 

Τμήματα κειμένου απο: http://xletsos-basilhs.blogspot.gr/2014/05/blog-post_25.html